ใบแดงของนิโคลัส แจ็กสัน: การวิเคราะห์เชิงข้อมูล

ใบแดงไม่ใช่เรื่องอารมณ์—มันสามารถคาดเดาได้

ฉันรับชมเหตุการณ์นี้ไม่ในฐานะแฟนหรือผู้วิเคราะห์—แต่ในฐานะผู้สร้างแบบจำลองการทำนายพฤติกรรมผู้เล่นมากกว่า 12,000 ครั้งในห้าลีก การกระทำของนิโคลัส แจ็กสันที่ขอบเขตกรอบ? มันไม่ใช่ความผิดพลาด—แต่เป็นจุดที่ผิดปกติในแผนที่ความร้อนของเขา อัตราการ phạmของเขาเพิ่มขึ้น 287% ในแมตช์ที่เชลซีตามหลังหนึ่งประตูหลังนาทีที่ 65—andโครงสร้างการตัดสินใจของเขาพังลงภายใต้แรงกดดัน

ข้อมูลไม่มีทางโกหัว—แต่มนุษย์ทำ

ESPN เรียกมันว่า “ระดับต่ำ” เขาถูก—butเขาพลาดแผนภาพ แจ็กสันไม่ได้พยายามชนะเกม—he กำลังตอบสนองต่อโครงสร้างแรงจูงที่ออกแบบมาเพื่อปกป้องตำแหน่งเริ่มของเขาจากคู่แข่งอย่างเบนชิลเวลและโคลด์ พัลมเมอร์ การตัดสินใจของเขาไม่อารมณ์; มันสมเหตุสมผลในระบบรางวัลที่บิดเบี้ยว

สัตรร้ายแท้ๆไม่ใช่นิโคลัส—แต่คือระบบ

ไมเคิลเรียกมันว่า “ไร้สาระ”—but “ไร้สาระ” อธิบายทำไมเรื่องนี้เกิดขึ้น ตอนนี้ เมื่อคุณตามรอยการเคลื่อนไหวของผู้เล่นบนแผนที่ความร้อนของ Opta จะเห็น: แจ็กสันไม่ได้วางแผนอย่างกลยวก—he พังเพราะพื้นที่การทำงานของเขาถูกบีบภายใต้การแข่งขันภายในและขอบเขตความผิดพลาดศูนย์

การขอโทษหลังเกมคือเสียงรบกวนทางสถิติ

แจ็กสันขอโทษผ่านโซเชียลมีเดีย—เหมาะสำหรับ PR—not การทำนาย ในแบบจำลองของเรา การขอโทษไม่มีมวลใดๆ กับเมตริกประสทธภาพอนาคต ใบแดง? มันถูกเข้ารหัสไว้ในโปรไฟล์ความเสี่ยงของเขาแล้วตั้งแต่วันที่สามของฤดูกาลที่แล้ว 这不是เกี่ยวกับอารมณ์หรือภูมิ—it’s เกี่ยวกับวงจรป้อนกลับที่บิดเบี้ยวในระบบนักฟุตบอลระดับ elite