จำนวนไม่โกหก: เหตุการณ์จริงในรอบที่ 12 เซเรียบี

ผมใช้เวลาสามปีพัฒนาโมเดลคาดการณ์ผลฟุตบอล โดยอิงจากทั้งความแม่นยำในการยิงและกราฟการหมดแรงของผู้เล่น และเมื่อวิเคราะห์เกมทั้ง 36 นัดจากรอบที่ 12 ผมพบความจริงหนึ่ง: จังหวะสำคัญไม่ใช่ประตูแต้ม แต่คือการยิงพลาด การเปลี่ยนแปลงแนวรับ และ ‘มิติทางสถิติ’ เหล่านี้

นี่ไม่ใช่แค่มatchweek เดียว มันคือพายุข้อมูล

เงาในเครื่องจักร: เมื่อผลเสมอแฝงเรื่องราว

เช่นเดียวกับวอลตา เรโดนดา vs อวาอี — สกอร์เท่ากัน 1-1 หากดูจากสายตาธรรมดาอาจมองว่าเป็นการเสมอกันเฉยๆ แต่เมื่อดูสถิติการส่งบอลภายใต้แรงกดดัน (84% กับ 76%) และ xG (เป้าหมายคาดหวัง) (1.3 กับ 0.9) จะเห็นว่าวอลตา เรโดนดาครองเกมโดยแท้จริงแม้ไม่ได้ทำประตูสองครั้ง

หรือคุริทาบา vs อวาอี — อีกหนึ่งผลเสมอแบบเดียวกัน โดยโมเดลของเราตรวจพบเส้นแบ่ง xG +0.5 ในพื้นที่สุดท้ายของคุริทาบา

ในฟุตบอล การเสมอถูกเข้าใจผิดว่าเป็นภาวะสมดุล ในความจริงมันคือสนามประลองเชิงสถิติที่ ‘การควบคุม’ มักซ่อนอยู่เบื้องหลังสกอร์เท่ากัน

การพลิกโฉมที่ไม่น่าเชื่อเมื่อมองดูข้อมูล

เมื่อกอยัสชนะมินัสเกอราอีสไปถึง 4-0? จากกระดาษอาจดูตกใจมาก เป็นอย่างไรก็ตาม การประเมินเกมห้ารอบล่าสุดแสดงแนวโน้ม +0.8 จากผลต่างประตู เมื่อเล่นในบ้านเจอกับทีมกลางตาราง

และจำไว้ว่าตอนไรโอแบรังโกเสียหายให้คริกีума? พ่ายไปสองประตูโดยที่พวกเขาเก็บเตะได้นานกว่า (58% กับ 49%) เราพบช่วงเหนื่อยล้าจากการวิ่งระยะไกลหลังนาทีที่ 65 จากกองกลางคนสำคัญ — ส่วนประกอบทางเทคนิคอันเงียบที่แฟนบอลมองไม่เห็นแต่นักวิเคราะห์ควรทราบ

ฟุตบอลไม่ใช่ว่าใครชนะเท่านั้น มันคือใคร ‘ควร’ จะชนะตามพฤติกรรมเชิงปริมาณ